Εάν την ώρα που βλέπεις τον Παπανδρέου (τρομάρα του) ή τον Παπακωνσταντίνου στην τηλεόραση, κλείσεις τον ήχο, θα παρατηρήσεις τον τρόμο που υπάρχει στα πρόσωπα τους. Τον τρόμο που έχει κάποιος που ξέρει ότι λέει ψέμματα, που ξέρει ότι οδηγεί τον κόσμο στην εξαθλίωση και κυρίως, την προσμονή του όλο αυτό να τελειώσει.
Ο Παπανδρέου, έχει και το κλασικό χαμόγελο του ηλίθιου Αμερικάνου που δεν έχει πάρει χαμπάρι τι γίνεται. Εντάξει όμως. Τι να περιμένεις από τον Γιωργάκη ; Τώρα καταλαβαίνω γιατί ο χοντρός (Καραμανλής) τα είχε παρατήσει όλα και ασχολιόταν μόνο με το Playstation. Περίμενε πως και πως τις εκλογές και φρόντισε να είναι απολύτως σίγουρος πως δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα να κερδίσει. Μην μας φανεί παράξενο αν μεθαύριο, κάνει και ο Παπανδρέου με τα κατοικίδια του το ίδιο.. Γιατί δεν τους έπιασε η αγάπη για την Ελλάδα ξαφνικά. Αν ήταν έτσι, θα το είχαν δείξει από παλιά και δεν θα είχαμε φτάσει εδώ. Ο Παπανδρέου έχει δηλώσει, θέλει να είναι ο πολιτικός εκείνος, που θα μείνει στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός που άλλαξε την Ελλάδα και την έφτιαξε. Εγώ λέω, θα μείνει στην ιστορία ως ο πιο ξεφτιλισμένος, κατευθυνόμενος και δωσίλογος "πολιτικός" που πέρασε ποτέ. Γι αυτό και στο μέλλον, δεν θα τον θυμάται κανείς. Αυτός ο άνθρωπος, δεν θα γράψει καμία ιστορία. Θα περάσει, σαν να μην πέρασε ποτέ. Α ρε Ανδρέα. Εκείνη την εποχή υποθέτω, δεν υπήρχαν οι αμβλώσεις ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου