Σελίδες

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Γιώργος ο φασίστας ..

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένα μικρό χαζό παιδάκι, που το λέγανε Γιωργάκη. Γιωργάκη Παπανδρέου. Ο Γιωργάκης είχε όνειρο ζωής να γίνει πολιτικός και γιατί όχι και πρωθυπουργός μια μέρα.
Σε αυτό το όνειρο του όμως, υπήρχε ένα πρόβλημα. Όλοι τον έλεγαν χαζό και ακόμα και ο μπαμπάς του ο Ανδρέας, τον είχε για ανίκανο. Δεν ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα όμως. Ο μπαμπάς Ανδρέας, χρησιμοποιούσε συνεχώς δύσκολες άγνωστες λέξεις που δεν μπορούσε να καταλάβει ο διανοητικά καθυστερημένος Γιωργάκης.  Μια από αυτές τις λέξεις, ήταν ο Σοσιαλισμός. Πάντα μπερδευόταν με αυτή την λέξη. Δεν μπορούσε με τίποτα, να συνδυάσει τις λέξεις Δημοκρατία, Σοσιαλισμός, Ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης..

Μεγαλώνοντας, η κατάσταση αυτή δεν άλλαξε. Αποφάσισε λοιπόν, πως αφού δεν μπορεί να καταλάβει αυτά τα δύσκολα νοήματα, θα ακολουθήσει πιο εύκολους δρόμους. Κοίταξε λοιπόν πίσω στην ιστορία και έψαξε να βρει τι είναι αυτό που θα του ταίριαζε. Βρήκε ένα "πολιτικό σύστημα", το οποίο θα του επέτρεπε απλά να αποφασίζει, να διατάζει και να εφαρμόζει οποιαδήποτε σκέψη κατέβαζε το χαζό του το μυαλό. Φασισμός .. Α, σκέφτηκε. Αυτό είναι εύκολο. Και εγώ μπορώ να ασκήσω πολιτική έτσι. Και αμέσως, γέλασε ειρωνικά με τον πατέρα του και τις προσπάθειες και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην καρίερα του.

Χαρά γέμισε τα μουστάκια του (ξέρετε. ο φερεντζές του πούστη ...) και σκέφτηκε. Τώρα θα βγαίνω, θα μιλάω, θα το παίζω μεγάλος και τρανός και όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου, απλά θα εξαφανίζεται από προσώπου γης. Θα φροντίσω κανείς να μην μπορεί να εκφράσει άποψη, ή η άποψη που εκφράζει, να είναι ίδια με την δική μου και μόνο. Θα οδηγήσω τους πάντες σε εξαθλίωση, έτσι ώστε να τους έχω κάτω από τον απόλυτο έλεγχο μου. Εγώ θα κάνω κουμάντο στο τσιφλίκι μου. Για να διαφυλάξει το τσιφλίκι του, "αγόρασε" ορισμένα κατοικίδια και τους ανέθεσε καθήκοντα. Ένα από τα κατοικίδια του, το λένε Γιώργο Παπακωνσταντίνου και του ανέθεσε τα οικονομικά ζητήματα. 

Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο σενάριο, αλλά το φτάνω στο τέλος. Το πιάσατε το νόημα ... 

Καθήμενος στον θρόνο του, καμάρωνε τα έργα του και μονολογούσε. Ποιος Χίτλερ. Μαλάκας ήταν. Φλώρος. Εγώ θα τους μάθω πως γίνεται !!!


Δεν υπάρχουν σχόλια: