Τα βλέπω, τα ξαναβλέπω και αναρωτιέμαι τι πρέπει να κάνω. Να βάλω τις φωνές, ή να βάλω τα γέλια ;; Τι βλέπεις θα μου πεις τώρα. Από την μια πλευρά βλέπω τους παπάδες ντυμένους σαν καρναβάλια, να προσπαθούν κάνοντας αλλά και λέγοντας γελοιότητες να φέρουν τον κόσμο κοντά στην εκκλησία.
Στον Θεό. Τον καλό Θεό, που όλους μας βλέπει, όλους μας αγαπάει και μας φροντίζει, αρκεί να κάνουμε αυτά, που εκείνος θέλει. Αν δεν τα κάνουμε, πολλά κακά θα μας βρουν. Φωτιά και λαύρα θα μας κάψει και όλα στην ζωή μας θα πάνε στραβά. Τίποτα δεν θα πάει καλά. Το νόημα της ζωής, είναι η ανάπτυξη της πνευματικότητας μας, η επαφή μας με τον Θεό και άλλα τέτοια χαρούμενα πράγματα.. Το τι θέλει ο καλός αυτός Θεός, έχει να κάνει με το σε ποιο σημείο της Γης ζεις, ποιο είναι το θρήσκευμα που κυριαρχεί, καθώς και οι διάφορες αιρέσεις. Αν και όλες οι θρησκείες έχουν ουσιαστικά την ίδια βάση (σε όλες υπάρχει το καλό και το κακό, η κόλαση και ο παράδεισος κλπ), όλες επίσης διαφοροποιούνται σημαντικά. Άλλα λένε οι Ορθόδοξοι, άλλα οι Καθολικοί, άλλα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και πάει λέγοντας. Για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ειδικά, θα πω τούτο. Αν ήταν στην πολιτική, θα ήταν άκρως ακραίο πολιτικό κόμμα. Θα ήταν το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, αλλά ακόμα χειρότερο. Με όλα αυτά, ο Θεός εμφανίζεται να μην ξέρει τι του γίνεται. Εν τω μεταξύ, δεν τους έκατσε η επιβολή του Χριστιανισμού μέσω της αιματοχυσίας και των ιερών εξετάσεων και αυτό έχει συνέπειες που τώρα αρχίζουν και φαίνονται.
Το σχέδιο ήταν απλό. Μια θρησκεία σε όλο τον κόσμο. Παγκοσμιοποίηση.
Γιατί αυτό ; Γιατί ακόμα και όταν τα γεωπολιτικά σύνορα χωρίζουν τα κράτη, η θρησκεία θα ήταν αυτή που θα ένωνε τους ανθρώπους. Και η θρησκεία, είναι πολύ ισχυρότερη από τα κόμματα και τις κυβερνήσεις. Το αίμα που έχει χυθεί για τις θρησκείες, δεν έχει χυθεί σε όσους πολέμους έχουν γίνει μαζί. Ο καλός , αγαθός Θεός για τον οποίο μιλούσαμε πριν, φρόντισε γι αυτό. Ανέκαθεν ο άνθρωπος έψαχνε το κάτι παραπάνω. Επειδή δεν μπορούσε να δώσει απαντήσεις σε ορισμένα ζητήματα, τα έκανε αναγωγή σε κάτι ανώτερο, ή σε κάτι μαγικό, υπερφυσικό, μέχρι να έρθει η ώρα που επιστημονικά να δοθεί μια εξήγηση. Αυτό εκμεταλλεύτηκαν και οι "εμπνευστές" του Χριστιανισμού. Του μονοθεϊστικού συστήματος γενικότερα δηλαδή. Ένας άνθρωπος που θα γεννηθεί ανάμεσα μας, θα υποφέρει για εμάς, θα πεθάνει για εμάς και μετά θα αναστηθεί, έτσι ώστε να ενωθεί με τον ένα μοναδικό Θεό και .. μπλα μπλα μπλα ... Η βάση όλου αυτού, είναι σωστή. Μια θρησκεία, ένας Θεός και κανόνες που η μη τήρηση τους, θα επιφέρει σοβαρότατες επιπτώσεις. Όχι από το κράτος όμως. Από το υπέρτατο ον. Από τον δημιουργό του κόσμου. Το υπέρτατο σύστημα υποταγής. Η καλύτερη μηχανή υποδούλωσης του ανθρώπου. Ο φόβος. Αυτό ήθελαν να δημιουργήσουν και εν μέρη, το πέτυχαν. Το πως φτάσαμε στα σημερινά καρναβάλια, παπαδαριά, κάθε λογής αιρέσεις και θρησκείες, είναι άλλο θέμα. Θέμα όμως, όχι δύσκολο να το αντιληφθεί και να το αναλύσει κανείς. Όπως σε κάθε κίνημα υπάρχουν αντιδράσεις, έτσι και στο Χριστιανικό κίνημα υπήρξαν. Αν και ορισμένοι θέλουν με το ζόρι να μας παρουσιάσουν τα αρχαία χριστιανικά κείμενα ως τέλεια, αλάνθαστα μιας και είναι θεόπνευστα, στην πραγματικότητα δεν είναι. Η αλήθεια είναι ότι έχει πέσει ποοοολύ επεξεργασία σε αυτά τα κείμενα. Όχι μόνο στα κείμενα αυτά καθ αυτά, αλλά και στο ποια κείμενα τελικά θα αποτελούν τα άγια κείμενα του Χριστιανισμού. Ποια κείμενα δηλαδή, θα συμπεριληφθούν στο άγιο βιβλίο. Την Αγία Γραφή. Όοολα τα υπόλοιπα κείμενα (τα απόκρυφα πλέον), ή καταστράφηκαν ή εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας. Είπαμε. Το σύστημα είχε συγκεκριμένη δομή και συγκεκριμένο στόχο. Και αυτός ο στόχος, έπρεπε πάση θυσία να επιτευχθεί. Ανεξαρτήτως κόστους. Αλλά, δεν τους πέτυχε τελικά.
Το θέμα είναι πως ορισμένοι άνθρωποι το παίρνουν όλο αυτό, πολύ στα σοβαρά. Τα νέα παιδιά ευτυχώς, έχουν αρχίσει να ξυπνάνε και να μην τρώνε άλλο πλέον το παραμυθάκι. Έχουν και μάτια και ιδία κρίση και άποψη όμως. Βλέπεις μπροστά σου έναν παπά. Βάζεις τα γέλια έτσι όπως είναι και φέρεται και μιλάει, ή σου προκαλεί τον σεβασμό ; Το ίδιο ισχύει και για άλλους όμως. Έχουν πάρει αυτά τα πράγματα πολύ στα σοβαρά, σημαίνει πως τα έχουν δεχτεί σαν αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα και ζουν σύμφωνα με αυτά. Έχουν βάλει τον εαυτό τους σε ράγες και πορεύονται. Εδώ έρχονται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Πολύ καλοί άνθρωποι, εξαιρετικοί στην κοινωνία, υποδείγματα, αλλά έχουν την εντύπωση ότι είναι οι μόνοι χριστιανοί και πως έχουν την υποχρέωση να διαδώσουν τον λόγο του κυρίου και τους υπόλοιπους ανθρώπους, ακριβώς έτσι όπως έκαναν και οι πρώτοι απόστολοι. Οι οποίοι ως γνωστών βασανίστηκαν , κάηκαν στην πυρά κλπ κλπ. Ότι έκαναν και οι μεταγενέστεροι δηλαδή, στην προσπάθεια τους να προσηλυτίσουν σχεδόν όλο τον πλανήτη. Δεν είναι θέμα πίστης σε μια ανώτερη ύπαρξη ο Χριστιανισμός και οι θρησκείες. Είναι θέμα πολιτικής και μόνο. Γι αυτό και εκκλησία και κράτος είναι τόσο δεμένα μεταξύ τους. Γιατί απλά, δεν μπορεί να μην είναι. Γιατί είναι ένα..
Θα μπορούσα να γράφω εδώ και να αναλύω σχετικά με αυτά τα ζητήματα με τις ώρες. Δεν θα το κάνω όμως, γιατί για τον άνθρωπο με το ανοιχτό μυαλό και αυτά, είναι αρκετά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου